dr hab. Olga Sakson-Obada

Funkcje pełnione na UAM:

  • Zainicjowanie, koordynacja oraz opieka merytoryczna i formalna nad stażem dla studentów psychologii i kognitywistyki (Wydział Psychologii i Kognitywistyki UAM) w Szpitalu Psychiatrycznym Dziekanka w Gnieźnie (Odział Psychiatryczny II A, ordynator: Elżbieta Kostro), w okresie od grudnia 2018 r. do marca 2020).

Prowadzone zajęcia:

  • Osobowość: konwersatoria i ćwiczenia.
  • Emocje i motywacja: konwersatoria.

dr hab. Olga Sakson-Obada

Praca naukowo – badawcza

Wybrane publikacje:

  • Sakson-Obada, O. (2020). Ja cielesne w schizofrenii. Poznań: Wydawnictwo Nauk Społecznych i Humanistycznych.
  • Zielona-Jenek, M., Sakson-Obada O., Czapczyńska A. (2019). Restoring the body: changes in body self in the course of a focusing and arts-based therapy program for female interpersonal trauma survivorsCurrent Issues in Personality Psychology, 7, nr 4, s.324-340.
  • Madej, S., Sakson-Obada, O. (2018). The psychological consequences of participation in combat missions and the situational and social factors behind them: An empirical study. Przegląd Strategiczny, 11, s.299-314.
  • Sakson-Obada O., Chudzikiewicz, O., Pankowski, D. Jarema, M. (2018). Body Image and Body Experience Disturbances in Schizophrenia: an Attempt to Introduce the Concept of Body Self as a Conceptual Framework Current Psychology, 37, s. 390-400.
  • Sakson-Obada, O. (2017). Pain perception in people diagnosed with schizophrenia: where we are and where we are going. Psychosis-Psychological Social and Integrative Approaches, 9, nr 4, s.358-366.
  • Sakson-Obada, O., Wycisk, J., Pawlaczyk, M., Gerke, K., Adamski, Z. (2016). Łuszczyca jako czynnik ryzyka dla zakłóceń w Ja cielesnym – moderująca rola płci. Polskie Forum Psychologiczne, 22, nr 3, s.459-477.
  • Kubiak A., Sakson-Obada, O. (2016). Repetetive self-injury and the body self. Psychiatria Polska, 50, s.43-54
  • Sakson-Obada, O, Pawlaczyk, M., Adamski Z, Gerke, K. (2016). Acceptance of psoriasis in the context of body image, body experience, and social support, Health Psychology Report, 5, nr. 3, s. 251–257.
  • Sakson-Obada O., Wycisk, J. (2015). The body self and the frequency, intensity and acceptance of menopausal symptoms Przegląd Menopauzalny, 14, s. 82-89.
  • Sakson-Obada, O., Mirucka, B. (2013). Ja cielesne. Od normy do zaburzeń. Sopot: Wydawnictwo Psychologiczne.

Ważniejsze publikacje:

Książka pt.: „Ja cielesne w schizofrenii” jest poświęcona uchwyceniu specyficznych cech Ja cielesnego w schizofrenii, ich powiązań z obrazem klinicznym choroby oraz regulacyjnej funkcji tego aspektu osobowości dla troski o zdrowie i higienę. Badaniu zostały poddane osoby pozostające w stanie remisji choroby (oraz grupa kontrolna). We wspomnianej pracy przedstawiono: a) autorską koncepcję Ja cielesnego w jej najbardziej dojrzałej postaci; b) przegląd badań, porządkując je w oparciu o wyróżniane kategorie pojęciowe zawarte w modelu Ja cielesnego; c) założenia na temat psychopatologii trzech wiodących paradygmatów w psychologii, sprawdzając ich użyteczność w wyjaśnieniu zakłóceń Ja cielesnego w schizofrenii; d) wychodząc o tezy braku upodmiotowienia ciała w schizofrenii został zaproponowany autorski teoretyczny model zakłóceń Ja cielesnego w schizofrenii, który poddano weryfikacji empirycznej; e) wprowadzono nowe narzędzia do badania Ja cielesnego. Efektem badań było: a) wyróżnienie specyficznej dla schizofrenii struktury zakłóceń Ja cielesnego, w której wiodącą rolę pełniły zaburzenia tożsamości cielesnej oraz jakościowe zakłócenia w percepcji doznań płynących z ciała (tzw. cenestopatia); b) negatywne zweryfikowanie hipotezy mówiącej o tym, że ilościowe zakłócenia doznawania są efektem braku upodmiotowienia ciała [rezultaty badań sugerowały, że należy je łączyć z deficytami poznawczymi]; c) udowodnienie regulacyjnej funkcji Ja cielesnego wobec troski o zdrowie (zakłócenia w doświadczaniu ciała, w przeciwieństwie do charakterystyk klinicznych, były znaczące dla zaniedbań higienicznych). Uzyskane wyniki pokazały, że zakłócenia w doświadczaniu ciała są istotne w obrazie klinicznym schizofrenii, choć jednocześnie są pomijane w opisach tego zaburzenia psychicznego. Pokazano także użyteczność tych zaburzeń dla diagnozy prodromu schizofrenii oraz zaproponowałam strategię terapeutyczną, której celem jest przywrócenie odczuwania ciała we wspomnianym zaburzeniu psychicznym.

Wybrane osiągnięcia naukowo – badawcze:

Wizyta studyjna na Wydziale Psychologii w Masaryk University w Brnie (Czechy; wrzesień 2019 r.). W jej trakcie wygłoszono otwarty wykład dla pracowników i studentów, który miał przybliżyć autorską konceptualizację modelu Ja cielesnego (wykład pt. Disturbances of body self in schizophrenia).

Zainteresowania badawcze:

Problematyka Ja cielesnego. Schizofrenia. Psychoanaliza.

Realizowany obecnie projekt badawczy:

Ja cielesne w schizofrenii

Współpraca z otoczeniem społeczno – gospodarczym:

  • od 2020 r. Praca w Poradni Środowiskowej dla Dzieci i Młodzieży, Medicor, ul. Powstańców Wielkopolskich 4, 61-895, Poznań.
  • Superwizja pracy personelu zatrudnionego na Oddziale Dziennym Psychiatrycznym (Medicor, ul Powstańców Wielkopolskich 8 w Poznaniu) na wniosek ówczesnej kierowniczki ośrodka, mgr Agnieszki Schwark-Wojnarowskiej. Okres: wrzesień 2018 r. – czerwiec 2019 r.